Kapsułkowanie oznacza zamykanie jednego materiału wewnątrz drugiego. Metodę tę wykorzystuje się w farmaceutyce od połowy dziewiętnastego wieku – najpierw do produkcji leków, współcześnie także suplementów diety przeznaczonych zwykle do stosowania doustnego.
Popularność kapsułkowania wynika z licznych zalet tej techniki, spośród których wymienić należałoby w pierwszej kolejności:
- precyzyjne dobieranie składników i ich ilości, bez konieczności stosowania wielu dodatków,
- zniwelowanie nieprzyjemnego smaku i zapachu substancji zamkniętych w otoczkach,
- skuteczne i trwałe zabezpieczenie leków lub suplementów,
- poprawę wyglądu i zapobieganie pomyłkom podczas stosowaniu wielu preparatów.
Kapsułki, dodajmy, mogą być miękkie albo twarde. Przyjrzyjmy się różnicom pomiędzy nimi.
Produkcja kapsułek miękkich
Kapsułki miękkie posiadają jednoczęściową, elastyczną otoczkę, przy produkcji której wykorzystuje się takie dodatki, jak barwniki oraz substancje smakowe i zapachowe. Proces wytwarzania kapsułek miękkich rozpoczyna się od produkcji masy żelatynowej lub jej wegetariańskiego odpowiednika. Następnie wytwarzany jest rdzeń o pożądanych właściwościach medycznych, który umieszczony zostaje w otoczce podczas kapsułkowania. Kolejne kroki to suszenie w tunelach suszących i polerowanie, a w końcu sortowanie i konfekcjonowanie kapsułek.
Produkcja kapsułek twardych
Kapsułki twarde posiadają sztywne otoczki składające się z dwóch cylindrycznych części otwartych z jednej strony, wsuwanych jedna w drugą. Proces wytwarzania otoczek kapsułek twardych polega na zanurzaniu formy o kształcie kapsułki w roztworze żelatynowym. Po wyjęciu formy należy poczekać na skrzepnięcie masy, a następnie zdjąć i wysuszyć otoczki. Kiedy są już gotowe do użycia, wypełnia się je odpowiednią mieszanką składników aktywnych i pomocniczych, zamyka i umieszcza w opakowaniach.
